Aujourd’hui, j’ai peur. Une peur sourde, une peur déchirante pour ma sœur Sonia. Sonia est forte, elle est courageuse, elle se tient encore debout malgré tout, elle continue de se battre pour sa liberté, pour ses convictions parce qu’elle croit comme fer à la primauté de la loi et à sa pleine citoyenneté. Mais je vois que chaque jour, elle est de plus en plus attaquée, de plus en plus ciblée, dans son intégrité physique et dans son intégrité morale. Ce harcèlement incessant, cette violence psychologique qui s’abat sur elle, tout cela continue simplement parce qu’elle refuse de se plier, parce qu’elle se tient encore debout, parce qu’elle ne lâche rien.
Elle est prise pour cible. Sonia est devenue un symbole, et c’est pour cela qu’ils s’acharnent sur elle, pour la briser, pour la faire taire. Je rappelle que la sécurité et la sûreté de ma sœur en tant que détenue est de la responsabilité pleine et entière de l’administration pénitentiaire qui en est la seule dépositaire légale. Elle est entre leurs mains, et c’est à eux de la protéger. Quoi qu’il arrive à ma sœur, ils seront tenus pour responsables devant la loi, devant l’opinion publique. Leur devoir est de garantir sa sécurité, et je les tiendrai pour responsables de chaque attaque, de chaque menace qui pèse sur elle.
Je vous appelle tous, vous qui partagez les valeurs de justice et de liberté, à soutenir ma sœur, à défendre un être humain injustement accusé, à faire face ensemble à la brutalité morale qui lui est imposée. Aujourd’hui, j’ai peur comme jamais je n’ai eu peur auparavant, parce que chaque jour, la menace augmente, chaque jour, le harcèlement et l’acharnement s’intensifient.
Ma sœur est ciblée, tout comme tant d’autres femmes, prisonnières d’opinion. Cette situation est intolérable, inacceptable. Il y a une punition sur cette terre, et une punition divine. Les actes de torture, qu’ils soient physiques ou moraux, ne tomberont pas dans l’oubli. La loi est claire : il n’y a pas de délai pour les tortures, et ceux qui les commettent devront en répondre, tôt ou tard.
Sonia ne lâchera rien. Je ne lâcherai rien. Nous ne lâcherons rien. Je continuerai de me battre pour Sonia, pour sa liberté, pour son intégrité. Je continuerai à dénoncer l’injustice et la cruauté d’où qu’elles viennent. La mobilisation doit continuer.
***********
اليوم خايفى . خوف ما عندوش حدود، خوف يقطع القلب على أختي سنية. سنية قوية، شجاعة، مازالت واقفة رغم كل شيء، مازالت تقاوم على حريتها، على قناعاتها تقاوم على ايمانها الراسخ بعلوية القانون و بحقها المواطني. أما كل يوم نشوف اللي تتهاجم أكثر فأكثر، كل يوم تزيد الاستهدافات اللي تطالها جسديا ومعنويا. هذا التحامل المتواصل و المقصود، العنف النفسي اللي يمارسوه عليها، كل هذا ما يوقفش على خاطرها ما استسلمتش، على خاطرها مازالت واقفة، على خاطرها مازالت تقاوم
سنية ولات الهدف متاعهم. ولات رمز، وهذا علاش هم يواصلوا يضغطوا عليها، باش يكسروها، باش يسكتوها. اليوم، أنا نذكّر الي السلامة الجسدية و الذهنية و المعنوية الاختي سنية كيفها كيف اي مواطن أو مواطنة، خاصة إذا كان موقوف أو موقوفة، هي المسؤلية الأولى و الأساسية لإدارة السجون و الاصلاح. هي مبين يديهم، وهما مطالبين باش يحميوها. مهما يصير لأختي، هما اللي باش يتحملوا المسؤولية قدام القانون و قدام الرأي العام. واجبهم أنهم يضمنولها الأمان
أنا نطلب و انّادي، كل واحد فيكم اللي يؤمن بالعدالة والحرية و علوية القانون في بلادنا، باش ياقف مع ايمانو و مع اختي، باش تدافعوا على إنسانة ظلموها، اليوم، خايفة كما عمري ما خفت على خاطر كل يوم يزيد التهديد، كل يوم يزيد التحرش
أختي مستهدفة، كيف برشة نساء آخرين، أسيرات الرأي. هالوضعية هذي ما تتسكتش عليها، ما تنقبلش. فما عقاب على الأرض، وعقاب رباني. أعمال التعذيب، سواء كانت جسدية ولا معنوية، ما ينساهاش التاريخ. القانون واضح: ما فماش تقادم للتعذيب، ما يسقطش بمرور الزمن. واللي يقوموا به مسؤولين قدام العدالة، في الدنيا والآخرة
سنية مش بش تستسلم
أنا مانيش باش نستسلم، احنا مناش بش نستسلموا
باش نواصلوا ندافعوا على ىسنية، على حريتها، على كرامتها، على سيادة القانون في نطاق القانون تجاه ايا كان
Ramla Dahmani Accent